Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej oczyszczanie deszczówki z substancji ropopochodnych to obecnie obowiązek ustawowy. Taki wymóg prawny wprowadzono nie bez powodu, ponieważ podczas opadów deszczu czy śniegu szkodliwe substancje mogą zanieczyszczać wody powierzchniowe, takie jak rzeki czy jeziora, ale także powodować duże problemy eksploatacyjne w systemach kanalizacyjnych. Rozwiązaniem są separatory substancji ropopochodnych, które można zainstalować m.in. na parkingach.
Czym są separatory substancji ropopochodnych?
Separatory substancji ropopochodnych to profesjonalne i zaawansowane technicznie urządzenia, które umożliwiają oddzielanie i zatrzymywanie różnego typu zanieczyszczeń. Należą do nich przede wszystkim substancje ropopochodne, które mogą znajdować się w wodach opadowych lub roztopowych spływających z powierzchni utwardzonych. Separatory substancji ropopochodnych wykorzystują nowoczesne metody separacji substancji oleistych od wody, a następnie gromadzą je w komorze osadowej.
Są to systemy przepływowe, w których zachodzi oddzielenie zarówno lżejszych, jak i cięższych od wody substancji. W osadniku zatrzymywana jest zawiesina łatwo opadająca, a następnie ścieki przepływają do komory separacyjnej, gdzie następuje dalszy proces oczyszczania.
Gdzie zastosować separatory substancji ropopochodnych?
Separatory substancji ropopochodnych mają bardzo szerokie zastosowanie, ale ze względu na charakter pracy najlepiej sprawdzą się tam, gdzie w ściekach opadowych i technologicznych mogą znajdować się oleje mineralne, benzyny, lekkie smary, czyli np. na parkingach.
Pomimo zaawansowanej technologii separatory substancji ropopochodnych są łatwe w montażu, a przede wszystkim późniejszej eksploatacji. Modele tego typu są zazwyczaj dostarczane jako kompletne urządzenia przeznaczone do instalacji, a następnie umieszczane w przygotowanym wcześniej wykopie i podłączane do przewodów kanalizacji deszczowej lub przemysłowej. W przypadku parkingów podziemnych zaopatrzone są często w dodatkową pompę odprowadzającą, która wymusza przepływ wody w górę.
Separatory substancji ropopochodnych na parkingu mogą być wykonywane z żeliwa, stali, betonu i żelbetonu, ale także z tworzyw sztucznych. Bez względu na materiał muszą spełniać polską normę PN-EN 858:2005 dotyczącą konstrukcji, użytkowania prefabrykowanych separatorów ropopochodnych oraz kontroli jakości i ich doboru. Ważne, by dzięki wysokiej jakości materiałów były trwałe, odporne na uszkodzenia, w tym również na korozję i działanie kwasów czy soli.
Jak wybrać separator substancji ropopochodnych dla parkingu?
Firma Ecol-Unicon posada w swojej ofercie dwie technologie, które są wykorzystywane do separacji zanieczyszczeń ropopochodnych: lamelową oraz koalescencyjną. Obie charakteryzują się dużą sprawnością i trwałością oraz mają możliwość zainstalowania systemów alarmowych lub systemu zarządzania wodami opadowymi BUMERANG SMART.
Wybierając separator substancji ropopochodnych, należy wziąć pod uwagę wielkość parkingu, z którego spływa deszczówka, ilość zawiesiny w wodzie opadowej, stopień ochrony wód powierzchniowych oraz możliwość pracy separatora podczas przepływu burzowego. Ważna jest także informacja o głębokości usytuowania kanalizacji w miejscu planowanej instalacji separatora oraz o średnicy rur kanalizacyjnych.
Podczas doboru separatora, istotne jest branie pod uwagę jego rozmiarów
Pomocny może być tutaj opracowany przez Ecol Unicon schemat doboru separatora, oparty na dopasowaniu separatora do wartości wyliczonych przepływów ze zlewni.
Właściwy dobór separatora gwarantuje prawidłową pracę systemu podczyszczania ścieków, a przede wszystkim skuteczność usuwania substancji ropopochodnych na poziomie zgodnym z obowiązującymi normami ochrony środowiska. Separatory powinny posiadać też odpowiedniej wielkości osadniki, których minimalna objętość powinna być określana w zależności od wielkości nominalnej separatora.
Skuteczność pracy separatora substancji ropopochodnych na parkingu zależy nie tylko od jego prawidłowej eksploatacji, ale także konserwacji, systematycznego czyszczenia oraz regularnej wymiany uszkodzonych elementów. Separator substancji ropopochodnych na parkingu powinien być umieszczony jak najbliżej miejsc powstawania zanieczyszczeń, najlepiej poza budynkami oraz ciągami komunikacyjnymi, w miejscu, które umożliwi łatwy dostęp oraz wykonanie przeglądu eksploatacyjnego czy czyszczenia urządzenia.
Czym jest separator lamelowy?
Ponieważ konstrukcja separatorów lamelowych umożliwia podczyszczanie wody o większych przepływach niż nominalne, urządzenia tego typu najlepiej sprawdzą się podczas oczyszczania wód opadowych na terenie większych zlewni, czyli z parkingów o dużej powierzchni.
Wysoka efektywność oczyszczania separatorów lamelowych jest możliwa dzięki zastosowaniu tzw. pakietów lamelowych. Spływające ścieki kierowane do części centralnej, gdzie następuje rozdział grawitacyjny zawartych w nich zanieczyszczeń, a następnie do wspomnianych wkładów lamelowych, w których następuje ostateczne oczyszczanie ścieków z zanieczyszczeń.
Podstawą skuteczności działania separatora tego typu jest powierzchnia czynna zbiornika oraz powierzchnia wkładu lamelowego, która wynika ze współczynnika obciążenia jednostkowego powierzchni.
Separatory lamelowe sprawdzają się na parkingach o sporych powierzchniach
Gdzie zastosować separatory koalescencyjne?
Separatory koalescencyjne znajdują natomiast zastosowanie w mniejszych zlewniach oraz w takich, w których zanieczyszczenia występują w małych stężeniach, czyli na terenie średnich i mniejszych parkingów samochodowych.
Są to urządzenia zasilane zazwyczaj dopływem grawitacyjnym, który dodatkowo wspomagany jest przez zjawisko koalescencji. Podczas przepływu ścieków następuje separacja zanieczyszczeń lekkich, takich jak benzyna, olej napędowy czy oleje pochodzenia mineralnego. Ich podstawą są wkłady koalescencyjne, które w zależności od producenta mogą mieć różną budowę lub rozwiązania techniczne.
Dobierając parametry separatora koalescencyjnego, należy zwrócić uwagę, aby przepustowość nominalna separatora była większa od przepływu maksymalnego wód deszczowych dopływających do urządzenia.