Wody opadowe i roztopowe stanowią nieokiełznane medium, a ich skład może być różny w zależności od intensywności opadów, stopnia zanieczyszczenia atmosfery oraz poziomu czystości w mieście. W strategii odpowiedzialnego rozwoju stanowią istotne zagadnienie dla ochrony przed podtopieniami mieszkańców i rozwiązania problemu malejących zasobów wody na Ziemi. Mają duże znaczenie dla rozwijających się metropolii i wpływ na rozwój przestrzeni miejskiej. Niestety są coraz częściej postrzegane jako zagrożenie dla funkcjonowania miast zwłaszcza w okresie intensywnych opadów.
Ważne jest uświadamianie, że odpowiednie zagospodarowanie wód opadowych wiąże się z korzyściami. Przede wszystkim stanowi dodatkowe źródło wody dla celów komunalnych w mieście. Łagodzi klimat i oczyszcza powietrze – na przykład po obfitym deszczu obniża się poziom smogu w metropoliach. Dzięki deszczówce lepiej rozwija się zieleń oraz niewielkie ekosystemy wodne poprawiające komfort życia w miastach. Dobrze utrzymana zieleń pozwala ograniczyć skutki suszy oraz powodzi w mieście. Warunkiem dalszego rozwoju zieleni i utrzymania drzewostanu w miastach jest zahamowanie obniżania poziomu wód podziemnych, które są zasilane wodami opadowymi.
Na terenach miejskich do ziemi trafia zaledwie 30% wód opadowych, gdzie na terenach zalesionych jest to aż 90%! Dla dobra gospodarki wodnej ważne jest wyrównanie tej niezwykle wysokiej dysproporcji. Metody stosowane do zmniejszenia tak dużej różnicy mogą być rozmaite. Jednym z nich są szczelne zbiorniki retencyjne gromadzące deszczówkę, najlepiej w miejscu jej powstawania, i umożliwiające jej późniejsze wykorzystywanie do różnych celów.
Widoczne jest, że waga systemów opadowych w dynamicznie rozwijających się aglomeracjach jest niedoceniana na etapie analiz przestrzennych rozwoju metropolii. Również zarządzanie zasobami powinno być odpowiednio analizowane, a następnie zintegrowane, co niestety nie jest częstą praktyką. Kompleksowe gospodarowanie retencją wód pozwala odpowiednio przygotować się na fale gwałtownych opadów, których efektem są duże spływy wód powierzchniowych, oraz łagodzić ich skutki.
Na większości obszarów ilość opadów w skali rocznej jest większa od ilości łącznie odprowadzanych ścieków sanitarnych. Ponieważ deszcze występują nierównomiernie (w przeciwieństwie do stabilnego przepływu ścieków), niekiedy nagle i gwałtownie, dlatego kanały deszczowe powinny być w specyficzny sposób zaprojektowane i przystosowane do osuszenia podtopionych terenów po ustaniu deszczów. Obecnie dla wielu miast zbudowanie nowych odpowiednich systemów kanalizacji deszczowej, uwzględniających zmiany klimatyczne zwiększające intensywność opadów, w tym drogich inwestycyjnie obiektów jest nie tylko kosztowne, lecz wręcz niemożliwe. Analiza inwestycji powinna być poprzedzona dokładną inwentaryzacją istniejącej infrastruktury i sprawdzeniem zdolności hydraulicznych na modelu.
Istnieją środki europejskie zlokalizowane w różnych programach pomocowych, które powinny zostać maksymalnie wykorzystane dla realizacji najpotrzebniejszych inwestycji. Przy przygotowaniu planów inwestycyjnych powinny być uwzględnione powyższe aspekty, budowa systemów deszczomierzy oraz aktualizacja i uwiarygodnienie posiadanych danych.
Systemy zagospodarowania wód wiążą się ze wzrostem kosztów eksploatacji oraz utrzymania systemów, które rosną i nie zawsze są transparentne. Społeczeństwo często nie jest w ogóle świadome tych kosztów. W związku z tym wyraża sprzeciw dotyczący opłat operatorskich związanych z użytkowaniem inwestycji deszczowych.
Planowa eksploatacja systemów opadowych wymaga długoterminowej wizji oraz powołania profesjonalnych operatorów, gdyż wiąże się z posiadaniem sprzętu specjalistycznego. Ich praca oceniana jest przez mieszkańców po gwałtownych deszczach, biorąc pod uwagę tempo wysuszania zalanych terenów i dojścia do poziomu normalnego funkcjonowania miasta.